Diagnoza logopedyczna
Obejmuje ona wykrycie i nazwanie wady lub zaburzenia u danego dziecka przy pomocy wywiadu z najbliższym otoczeniem dziecka, obserwacji jego samego, różnego rodzaju testów sprawdzających.
Terapia logopedyczna
Prowadzona zgodnie z założeniami Metody Krakowskiej zmierza do: nauczenia mowy w przypadku jej braku; rozwinięcia mowy w przypadku jej opóźnienia; wyeliminowania lub znacznego ograniczenia zaburzeń mowy i zachowań komunikacyjnych; usunięcia wad wymowy takich jak m.in. seplenienie, rotacyzm, mowa bezdźwięczna, opuszczanie, zastępowanie i/lub deformacje głosek; niwelowania specyficznych trudności w nauce szkolnej: dysleksja, dysgrafia, dysortografia.
Profilaktyka logopedyczna
Jej zadaniem jest niedopuszczenie do powstania wad mowy oraz do wyrównania poziomu rozwoju w przypadku jego nieznacznych odchyleń od ogólnie przyjętej normy. Profilaktyka logopedyczna to także wszystkie akcje związane z jej propagowaniem.